mitt tematips #10: et klapp på skuldra

Kvar onsdag har Geir på bokbloggeir.com ein fast spalte som han kallar "mitt tematips". Formålet er å få gløymte eller usette omtalar fram i lyset. I dag skal me gå ut frå temaet: "et klapp på skuldra". Me skal altså finne eit innlegg på ein annan blogg som me synes er bra og linke tilbake til det. Eg har hatt så mykje å velje i, for det er så mange fantastiske bloggar der ute og så mange fantastiske innlegg!
Likevel er det nokre som har fått meg til å lese nye bøker som kanskje har blitt ein favoritt eller som rørte meg skikkeleg. Andre har skrive omtalar av bøker som eg har lese og som har sett ord på viktige poeng i boka.

Eit av vala mine i dag har falt på Anettes omtale av boka ekstremt høyt og utrolig nært. Etter det innlegget var det berre å springe på butikken og kjøpe boka!

Eit utdrag frå omtalen til Anette:

Boken er skrevet på en utrolig spesiell måte og fikk meg til å tenke på "Boktyven" av Markus Zusak. Ved første øyekast ser boken ut som et sammensurium av tekst, tegninger og bilder, men etterhvert som man leser skjønner man at hver minste detalj har en mening. Jeg må innrømme at jeg et par ganger ikke skjønte noen ting av det jeg leste, men lenger ute i boken kom setningene som gjorde alt forståelig. Fantastisk!!

Anette på Anettes bokboble 17.09.2012

Dette er nokre av setningane eg synes er med på å skildre denn heilt fantastiske boka. Etter å ha lese omtalen til Anette MÅTTE eg berre kjøpe ho. Oskar, som er hovudperson, har vore med i innlegget mitt om den herligaste romankarakteren i eit av tematipsa mine, og dette er òg ein av grunnane for å velje denne omtalen. Å oppdage dennne karakteren har vore heilt spesielt, og slik som eg har sagt før: Hadde eg vore åtte år hadde eg vore forelska i denne guten. Alt han finn på og alt han kan! Sjarmerande, men likevel alvorleg.

Det andre innlegget eg vil trekke fram, er eit som de sikkert har lese før, men som likevel var viktig for at eg las akkurat denne boka.

Line på Lines bibliotek var den som verkeleg fekk meg til å ville sjå kva som skjulte seg bak omslaget på the casual vacancy.

Eit lite utdrag frå omtalen:

The Casual Vacancy er – som tittelen lover – en politisk roman. Rowling har lært mye av både Jane Austen og Charles Dickens, og hun kombinerer elegant og vittig satire med grim, usensurert sosialrealisme når hun viser hvordan klasseskiller fungerer i praksis, og hvordan fattigdom reproduserer seg selv og sprer seg i et samfunn. Den Austen-inspirerte satiren appellerer til leserens intellekt og kritiske sans. Den Dickens-liknende sosialrealismen henvender seg til leserens følelser, og da først og fremst barmhjertigheten. En moderne variant av “Please sir, I want some more.”

Omtalen er bra frå ende til annan. Line har skrive kjempemange supre omtalar som har gitt meg lyst til å lese bøkene eller som forstår at denne boka treng eg ikkje byrje på ein gong. Den bloggen er verdt eit besøk!!

For å sjå fleire anbefalingar om boktomtalar kan de gå her.