Bok: heksesot av Kari Sverdrup

Hei hei, tid for ny bokmelding. Har gleda meg til å skrive om denne boka. Dessverre leverte eg boka på biblioteket i dag, så de får ikkje baksideteksten, men mine forsøk på å gjenngi handlinga i boka.

Denner boka er etter det som står bakpå "en frittstående oppfølger til tilfeldig engel," men denne boka er om Ella, jenta Anna blir venn med i føste boka. Ella har nettopp flytta til Tvedt (eler er det Tveidt) saman med mora. Der møter ho både Georg (som er veldig hyggjeleg) og nokre jenter i klassen som er mindre hyggjelege. Ella trur på heksers makt og å stenge ute folk og å skyve dei vekk. På den nye staden har ho ingen veninner, og ho lengter sårt etter ei. Når Anna flytter inn i eit hus ikkje langt i frå, blir livet til Ella forandra.

Heksesot er ikkje akkurat ein oppfølgar til tilfeldig engel vil eg seie. Den er meir den same historia i frå ein annan vinkel. Historia byrjar og slutter på same stad som Anna sin i sist bok. Historiane deira møtes midtveis i begge bøkene, og det er spennande å ikkje bare høyre historia i frå Anna sin vinkel.

Ella er ein veldig spennande person å bli kjent med, sjølv om eg ikkje synes så mykje om dei kreftene ho trur på. I likhet med mange andre personar i bøkene (og Anna) blir Ella mobba heilt i frå første veke på den nye skulen. Ho er ikkje akkurat nokon helt. Heller ei heilt vanlig jente. Eg synes det er bra at Kari Sverdrup (og mange andre forfattarar) gjer hovudpersonane sine menneskelige og sårbare. Då føles dei nærare enn dei "heltane" som er perfekte og greier alt. Eg las ein gong at hovudpersonar ikkje blir truverdige viss alt bare er bra. Ella er absolutt ikkje ei jente som har det perfekt. I tilegg til å bli mobba, har ho òg hjerteproblem og mange operasjonar bak seg.

Boka er veldig godt skriven, og måten ho er skriven på gjer meg veldig opphengt i boka. Språket er bra, og det er få banneord. Dette er ei bok eg trur dei fleste vil like.

Noko som var litt negativt var at alt gjekk så fort fram. I løpet av boka følger me henne i frå ho byrjer i 8. (etter jul trur eg) til oktober når ho går i 10. På den tida føler eg at ting går veldig fort. Det er akkurat som om du ikkje føler at du blir lenge nok i den tida det skjer noko spennande.