ei meiningsfull barnebok: Pelle og de to hanskene av Kari Vinje

Pelle har sorg, han har mistet lillesøsteren sin. En morgen lå hun i senga si og var død. Boka forteller hvordan Pelle kommer seg gjennom vanskelige dager og blir glad igjen. Ja, for det er lov å være glad selv om man har mistet lillesøsteren sin.

Denne boka las me mykje då eg og litlesøstera mi var små. Ho er verkeleg fin og eit ekte verk av Kari Vinje. Pelle og de to hanskene er om guten Pelle som har ein familie som består av mamma Malla, pappa Kalle og litlesøster Susanne. Dei har det ganske fint, sjølv om Pelle synes at Susanne kan vere litt plagsom av og til.
I tillegg til mamma, pappa og Susanne har Pelle ein kamerat som heiter Jonatan, og i tillegg er han Pelles nabo. Mora til Jonatan, fru Finkentopp er veldig god til å bake boller, og endå betre til å snakke om Jesus og forklare Pelle ting som står i bibelen.

Kvar søndag står Pelle opp tidligare enn mamma og pappa. Dei liker å sove litt ekstra lenge på søndagar, og derfor har han ikkje lov å vekke dei. Likevel veit han korleis han får dei opp av senga, nemlig ved å vekke Susanne, for viss Susanne vaknar, så må ein av dei komme og trøyste henne.
Når Pelle vil vekke Susanne klyp han henne eller kitlar henne. Det gjer han ein søndag i mai òg. Til vanlig liker ikkje Susanne at Pelle vekker henne, men denne gongen skrik ho ikkje. Ho ligg heilt stille.

Susanne er død, og Pelle veit ikkje korfor. Kva har skjedd? Kløyp han henne for mykje? Var det derfor ho døydde? Og er det lov å vere glad når Susanne er død? Og kor er ho? På sjukehuset eller i himmelen? Og kvifor seier ei dame til mamma at Susanne skal leggast nedi jorda?

Her blir spørsmål om himmelen og gravferdar besvart, og hjelpemidlet er to hanskar.

Dette er boka for barn som har mista nokon dei er glade i, og som undrar seg over kva som eigentlig har skjedd. Verkeleg nydelig og tankevekkande barnebok med meining. 

Bok: brød på vannet av Anne de Graaf

Hanna Müller er tysk, men oppvokst og bosatt i Polen. Hun og familien balanserer med stor risiko mellom å arbeide for nazistene og hjelpe sine polske naboer

Den unge, polske ingeniøren Tadeusz Piekarz er tvunget av tyskerne til å arbeide i firmaet til Hannas far. Da skjer det: I tyskeokkuperte Krakow blir Hanna og Tadeusz overrasket av kjærligheten. 

Den amerikanske spionen Jacek Duch befinner seg også i Polen. Han er en ensom ulv som virker i det skjulte. Under krigen har han overlevd ved å spille på mange strenger, som de vakre kvinnene han møter. Fortsat lojal mot sine amerikanske oppdragsgivere har han også knyttet seg til sine polske kamerater. 

 Så snur krigen. Sovjetiske soldater rykker brutalt fram og jager tyskerne vestover. For ikke å bli drept er Hanna og moren nødt til å flykte. Tilbake står Tadeusz og må møte sovjeterne sammen med sin lemlestede svigerfar, som nå er stemplet som nazikollaboratør. 

Styrt av hendelser de selv ikke kan kontrollere, kjemper Hanna og Tadeusz for å overleve. Mot alle ods mot seg prøver de også å finne tilbake til hverandre.

Dette er ein god om ikkje veldig fengande historisk roman.  Eg syntes sjølv boka var heilt grei, men eg har ikkje noko lyst til å lese oppfølgarane til boka. Det er ikkje den beste historiske romanen du kan oppdrive, og sjølv må eg seie eg vart litt skuffa.

Boka går rett inn i handlinga der Hanna og mora, Helena tek farvel med Tadeusz før toget går. Det er både litt trist, men òg veldig fin byrjing på boka. Hanna verkar i byrjinga som ei sterk og sjølvstendig jente gift i ein aldar av tjue år. Det er ei du med ein gong får medkjensle for og som du kan like.
Tadeusz òg er ein slik person som du liker. Me følger begge desse sine liv i frå dei sa ha det og vidare inn i kva som skjer. Dette er den eine sida i boka.

Den andre sida er Jacek Duch, spionen si side, som me òg får god kjennskap til. Han er ikkje ein person eg likte så godt, og eg syntes han gjekk mot ein sånn person som er uovervinnelig, og eigentlig litt for lite truverdig. I tillegg synes eg det er tragisk at han bare reiser i frå ei gravid kone i USA for å vere spion i Polen. Likevel løfta han bok litt med det han foretok seg, men eg syntes at hans vegar budre kryssast med ein av dei andre to sine i slutten, for eg forstår ikkje heilt poenget med at han skulle vere med, men det var kanskje for det ekstra løftet han gav boka.

Når det er sagt, var boka bra skriven, men ikkje akkurat av den VELDIG fengande typen, og eg trur ikkje eg kjem til å lese dei neste bøkene skrive av Anne de Graaf.

bok: vitne av Immaculèe Ilibagiza

Eg om boka

I 1994 var det folkemord i Rwanda of fiendskapen mellom hutuar og tutsiar toppa seg. Immaculèe og sju andre kvinner sat innelåst på eit bad på 1,5x1 meter i areal. Nå i ettertid har ho forttalt historia til oss og det har ho gjort på strålande vis. I denne boka fortel ho om korleis Gud hjalp henne og tilgi dei som drepte familien hennar og vennene hennar. 

Boka anefales. 

Hør hva jeg måtte gjennom, kunne jeg skryte til vennene mine. Jeg satt et helt døgn fanget på et lite bad sammen med fem fremmede. For en helt jeg er! 

Utdrag i frå boka

Kanskje du vil lese boka? 

Mai Lene